Dormitorium Avril

Ślizgon

Objął ją ramieniem i pocałował w policzek - Nie namawiasz mnie, ani nie odradzasz... Co Ty o tym myślisz?

Gość

- No wiesz... Dla mnie to by było świetne... Nie byłabym sama... Ale bałabym się, że jednak mnie zostawisz. Wiem jak to jest... Kiedy masz pewność, że możesz mieć każdego to trudno wytrzymać przy jednej osobie...

Ślizgon

- Myślisz że ja nie mam takich obaw, że mnie zostawisz. Że znajdziesz sobie kogoś idealnego a ja pójdę w odstawkę.

Gość

- Gdybym to planowała uwierz mi, że już dawno byśmy ze sobą nie rozmawiali... - uśmiechnęła się.

Ślizgon

- Nie musi to być planowane - pocałował ją w usta - Myślisz że wytrzymasz ze mną wieczność?

Gość

- No pewnie... To znaczy chyba... - zaśmiała się.- Wcześniej nie miałam nikogo na stałe.. Skakałam z kwiatka na kwiatek... Ale myśle, że jeśli chcę to potrafie...

Ślizgon

- Czyli nie masz pewności że jestem tym którego szukałaś - westchnął - Ale ja już chyba podjąłem decyzję. Nie wymyśle niczego nowego.

Gość

- Nikt nigdy nie ma pewności... Ale ważne jest co się czuje...- przytuliła się do niego. - A powiesz jaka jest Twoja decyzja?

Ślizgon

- Chcę być z Tobą, jak najdłużej będziesz mnie chciała. - Pocałował ją w usta - Musisz chyba się dokładnie dowiedzieć jak zrobić ze mnie wampira a nie swoją przekąskę.

Gość

- Gdybym ja chciała zrobić z Ciebie wampira, to nie wytrzymałabym i pewnie zostałbyś moim obiadem... ale nie musisz się martwić. Mój w sumie drugi ojciec jest już tak stary, że ma w tym doświadczenie... z niejednego człowieka zrobił wampira...

Ślizgon

- Czyli to nie będziesz Ty? Jesteś pewna że nie dałabyś rady?

Gość

- Nie... Eh... Pamiętasz jak powiedziałam Ci, że ładnie pachniesz? Ja miałam na myśli przede wszystkim Twoją krew... jestem pewna, że nie dałabym rady. Nie chcę Cię skrzywdzić.

Ślizgon

- Szkoda, ale ważniejsze jest to że będę mógł być z Tobą - uśmiechnął się

Gość

- I to tak długo jak tylko będziesz chciał. - zamknęła oczy.

Ślizgon

- Idziemy się przejść? - spytał spoglądając na nią z uśmiechem

Gość

Spojrzała na niego. - Nie pójdziesz w tym ręczniku... A ja jestem w samej koszuli...

Ślizgon

- W samej koszuli na pewno nie wyjdziesz, ale ja w ręczniku i tak kiedyś będę musiał stąd wyjść

Gość

Patrzyła na niego przez chwilę, a później się roześmiała. - Ale jesteśmy inteligentni... Pójdę do Twojego pokoju i przyniose Ci ubranie... - wstała z łóżka i skierowała się do drzwi.

Ślizgon

- To ja czekam - uśmiechnął się do Avril

Gość

Wyszła z pokoju i po chwili wróciła z ubraniami, które położyła na łóżku obok niego. - Ja ubiore jeszcze spodnie...