Przy kominku

Prefekt Slytherinu

-Eh... jeśli dla ciebie bycie ślizgonką opiera się tylko na dogryzaniu innym i jeśli uważasz, że wszyscy ślizgoni są tak mało ambitni i nierozmowni to gratuluje jesteś podręcznikowym przykładem - mruknęła nie odrywając oczu od książki

Ślizgonka

- Ah tak ? Po czym stwierdzasz kochaniutka, że nie jestem ambitna? Mam to na czole wypisane? - podeszła bliżej niej. - Salazar Slytherin ma szczęście, że nie słyszy Twoich słów... Bo to co mówisz, jest po prostu żenujące.

Prefekt Slytherinu

Obojętnie spojrzała na dziewczynę. Chyba Nathalie nie do końca zrozumiała słowa Dacoty. W sumie co ją to obchodziło. Była tak bardzo opanowana, starała się w żaden sposób nie okazać uczuć. Jednak gdyby nie było tak ciemno Nathalie, że gdzieś daleko w oczach dziewczyny czai się coś groźnego.

-Salazar Slytherin przekręcił by się w grobie słysząc coś innego - powiedziała bardziej do siebie niż do dziewczyny - i chodziło mi o to, że dla ciebie bycie ślizgonem to coś innego niż bycie nim dla mnie. - mruknęła - chyba mamy odmienny światopogląd i wybacz złotko, ale musisz się przyzwyczaić, że w tym domu są różni ludzie.

Ślizgonka

- Zostałaś Ślizgonką, bo lubisz zielony ? - uśmiechnęła się kpiąco. Rzadko to robiła. - Ja Cię obrażam, a Ty próbujesz mnie nauczyć dobrych manier... Rzeczywiście... Jak na Ślizgonka wypada.. - pokręciła głową z dezabrobatą, po czym opuściła pokój. Stwierdziła, że była w nim jedyną Ślizgonką.

Prefekt Slytherinu

Chciała krzyknąć za nią: jak widać jesteś dość mało interesującą ślizgonką skoro nie zainteresowałaś nawet "marnego" puchona. Ale starała się zachować pozór grzecznej i dobrze ułożonej. Po co miała dogryzać dziewczynie, "prawie rodowitej ślizgonce", która i tak sobie już poszła. Nie chciała psuć sobie nerwów co by mogło doprowadzić do czegoś bardzo złego. Przypomniała sobie kilka ostatnich dni w szkole w hiszpanii. Wzdrygnęła się na samą myśl więc zanurzyła się z powrotem w książce.
W jakimś stopniu współczuła dziewczynie straty Arthura. Sama doskonale wiedziała ajk to jest stracić miłość.
Zamknęła książke i wyszła z pokoju

Gość

Z dormitorium przeszła do Pokoju Wspólnego i usiadła przy Dacocie. Cóż oznaczała jej mina? Spojrzała na nią smutno.
- Od kiedy Ty palisz? - spytała kąśliwie. - Nie spodziewałabym się tego po Tobie. - dodała milej, patrząc na jej minę. Sama zaczęła się czuć tak ponuro. - Co się stało? - postanowiła być miła. To ją poznała pierwszą w Hogwarcie. Pomijała Arthura, znali się od dziecka, więc... - Hej... Mała... Wyluzuj nieco.

Prefekt Slytherinu

-Ja jestem wyluzowana jak nigdy - powiedziała teatralnym głosem. Zawsze w takich sytuacjach próbowała grać na tyle na ile to było możliwe i całkiem nie źle jej to wychodziło. Usmiechnęła się blado ale całkiem szczerze. - A ja w sumie nie pale, znaczy... teoretycznie

Gość

Spojrzała na nią uważnie.
- Wiesz, gdy Twoje ciało przesiąknięte jest emocjami z zewnątrz, jesteś kiepską aktorką. - wyznała, patrząc z uśmiechem na nią. Chwyciła od niej papierosa, zaciągnęła się i zgasiła w popielniczce. - Ja też nie palę. - dodała i zaśmiała się. - Kto tak wyparował z Pokoju Wspólnego? Wyglądała jakby trafiła na złą bombonierkę Weasley'a.

Prefekt Slytherinu

Wróciła myślami do sceny sprzed kilku minut.
-Ah, Nathalie... zamieniłam z nią parę słów na temat przydziału mnie do Slytherina. Biedaczka uważa, że jest taką idealną ślizgonką - westchnęła mrużąc oczy

Gość

- Czyli Salazar przewraca się w grobie. - jęknęła zażenowana - Trudno, są różni ludzie na tym świecie, a mój brat twierdził, że dzieli się ich na ludzi i taborety, stąd... Przeżyjemy. Doprawdy nie warto marnować sobie na nich nerwów. Może to tylko świadczyć, że ma jakieś kompleksy, nie powinna tak na Ciebie najeżdzać. Ślizgoni zawsze byli zżyci ze sobą, a tylko swój podły charakter pokazywali na korytarzu.

Prefekt Slytherinu

-Szczerze, to ja mam ją i jej poglądy gdzieś, jak chce to niech mnie obraża a ja ją zwyczajnie oleje. - powiedziała całkiem szczerze - nie będzie wzbudzać we mnie żadnych emocji, jeśli o to jej chodzi

Gość

- I to się liczy. - wzruszyła ramionami i wystawiła dłonie w kierunku ognia. Jego języki tańczyły niesamowitą walkę z kawałkami drewna. Cóż za kunszt i sztuka, sam Bóg tylko tak potrafi. - Wiesz... zapowiada się ciekawy rok. - wyznała zupełnie szczerze - I mam nadzieję, że żadna z nas nie będzie chciała być stereotypem, lecz będzie potrafiła być sobą.

Prefekt Slytherinu

Uśmiechnęła się szczerze do Lettie.
-Tak, to ważne, będę się starała być sobą kiedy tylko to będzie możliwe - powiedziała ale zdawała sobie sprawę z tego, że nie zawsze będzie mogła całkiem się rozluźnić. Co jeśli znowu wkurzy ją Nathalie czy ktoś inny i obudzi się w niej potwór nad którym nie zapanuje. - Ty i tak już odkryłaś kiedy gram więc nie mam szans cię nabrać - rzekła wciąż się uśmiechając

Gość

- I gitest. Wolałabym, żebyś nie ukrywała samej siebie przede mną. - zaśmiała się i przysunęła dłonie bliżej ognia - Wiesz co? Cieszę się, że Cię poznałam.

Prefekt Slytherinu

Zaśmiała się.
-Ja też się ciesze, jesteś chyba jedyną normalną ślizgonką jaką do tej pory poznałam. Mam nadzieje, że będzie ich więcej - powiedziała

Gość

Zaśmiała się.
- Normalną? A propos normalności... - kichnęła mimowolnie - przepraszam. Słyszałam, że jest tu nauczyciel od Czarnej Magii, to prawda? - spytała zaciekawiona.

Prefekt Slytherinu

-Nie mam pojęcia, chyba tak ale ja nie byłam jeszcze na żadnej lekcji - powiedziała

Gość

Zaśmiała się i upiła whisky.
- Czyli po ślizgońsku zaliczamy szkołę. Doprawdy jak myślę o tym, że musimy siedzieć na lekcjach... Aż niedobrze mi się robi. Większość nauczycieli stawia tylko na teorię, a nie musimy się wysypiać na lekcjach, zdecydowanie wolę łóżko - uśmiechnęła się - Czasem po prostu... - westchnęła - moglibyśmy pić tylko whisky. Zdrowie.

Prefekt Slytherinu

-Zdrowie - powiedziała - cóż, nuda nudą ale na niektóre lekcje bym chętnie pochodziła, na przykład taka czarna magia, musi być ciekawie.

Gość

Westchnęła i spojrzała na Dacotę, wciąż przybliżając dłonie do ognia.
- Same dobrze wiemy, że Czarna Magia... kusi, jednak nie wiadomo, jaki jest ten nauczyciel. Może być świetny, a Królowa Magii może stać się przyjemnością. Chodzisz do szkoły tylko dla niej, a może być do niczego i sama będziesz chciała ją praktykować, przez to, że ją naprawdę kochasz. - wzruszyła ramionami - Wszystko zależy od nauczyciela. Czasem po prostu chciałabym na lekcji wyruszyć w godzinną podróż, aby poznać bliżej dany przedmiot, a Ty?