Szukaj

- Och... No ok... Poznaj moje dobre serce. - wyszczerzyła się.

Do dormitorium Reity bez słowa weszła Coraline. Oparła sie o ścianę i wlepiła wzrok w podłogę. W głowie miała mętlik. Na moment przygryzła wargę i odezwała się w końcu. - Pewnie już wiesz, że wysłałam ...

- Ciekawe pytanie... Może zwykłym, niewyróżniającym się z tłumu, niepotrzebującym pomocy psychiatry człowiekiem? - uśmiechnęła sie szeroko.

- Jak ładnie poprosisz to może pomyślę o jakiejś taryfie ulgowej. - pokazała jej język.

- Wariatka. - zachichotała i zajęła się swoją porcją.

-----------------------------------------------------------
Wbiegła na szczyt sowiarni o mało co nie zabijając się na schodach. - Hector! - zawołała swoją sowę, która posłusznie wylądowała na jej ram ...

Stała chwilę jak sparaliżowana. - Ja.. ja... też już pójdę. Musze coś zrobić. - powiedziała cicho do Andy'ego i pobiegła w stronę zamku.

- Jest wina musi byc i kara. - powiedziała nadal ja chlapiąc.

(hmmm... zobaczę co da się zrobić, ale niczego nie obiecuję xd, pa ;*)

- Tak, tak... Tylko sie nie rozpłacz. - pokazała jej język i usiadła obok.

- Osz ty... Masz za swoje! - powiedziała i ochlapała ją.

- Aaaa! - wydarła się jak opętana. - Zwariowałaś? - spojrzała na Anaid z wyrzutem, kiedy zrozumiała, że to tylko ona.

- Ok! - odkrzyknęła i kupiła lody czekoladowe dla Anaid i bananowe dla siebie. - Oto i twój ukochany. - powiedziała wręczając dziewczynie pucharek.

Pomachała Anaid i znowu usiadła na krześle. - To co proponujesz? - zwróciła sie do Andy'ego patrząc na butelki z różnym trunkami.

- Ej! To nie jest śmieszne! - krzyknęła, chociaż tak naprawdę ledwo co powstrzymywała się od wybuchnięcia śmiechem.

- Obojętnie. Zdaję się na ciebie. - powiedziała z uśmiechem patrząc w niebo.

- Tak, tak więcej lodów!- zaklaskała w dłonie i pobiegła wybrać sobie smak.

Na początku nieśmiało ruszała się w takt muzyki, ale po chwili dała się już ponieść.

- Oh... Tak, jasne. - uśmiechnęła się i położyła swoją dłoń na jego. Wstała i ruszyła z nim powoli na parkiet.

- Nie wiem... - westchnęła. - Jak narazie to ta imprezka nie zapowiada się dobrze. - powiedziała i obrzuciła Chanel krótkim spojrzeniem.

- Witam. - uśmiechnęła się. - Co u pana słychać panie psorze?